هفتاد

نباید به حرفت گوش میدادم... اینکه بیام خونه رو میگم.... بیام خونه و دلم، ذهنم و روحم پیش تو باشه.
 می‌دونی باید میومدم اونجا... یه کوچه ای پس کوچه ای... تاریک هم که بود ... یه بوس داغ بهت میدادم ازونایی که خستگیت رو در می‌کنه....  از اون بوسه هایی که بعدش تو عمق چشام نگاه می‌کنی و بهم میگی دیوووونه.... آخ که نمیدونی اون لحظه چه لذتی داره برام.... این که میفهمی چقد دیوووونتم اونم فقط با یه بوس. باید میومدم و تموم خستگیتو مال خودم میکردم... عزیزم